DONGENG BAHASA JAWA LEGENDA KOTA KUDUS: PARIJATHA

 

PARIJATHA

 

    Dhek jaman samana ana sawijining kulawarga, sing lanang jenenge Sinom Parijatha, dene sing wadon jenenge Sekar Pawestri. Wong loro mau anggone omah-omah wis mataun-taun ananging durung diparingi momongan.

    Ing sawijining wengi, Sinom Parijatha oleh pituduh liwat impen. Dheweke dikongkon mlaku ngalor parane nganti tekan sawijining grojogan ing pereng Gunung Muria.

    Kacarita, Sinom Parijatha lan Sekar Pawestri wis tekan Padhepokan Muria. Sunan ngendikan bilih wektu iki Muria lagi kena pageblug kang gawe rusaking tanduran. Nanging, isih ana sawijining tanduran kang kalis saka pageblug. Tanduran mau wohe werna semu abang, dhompolane memper pari, lan rasane sepet.

    Sinom Parijatha lan garwane banjur goleki tanduran kui. Sawise ketemu, tanduran mau banjur dipangan karo donga nyuwun diparingi keturunan. Sawulan sawise iku, Sekar Pawestri ngandhut. Pandongane Sunan Muria, anake Sinom dadi bocah kang bagus lair batine. Kanggo pangeling-eling, tanduran kang dhompolane memper pari mau diwenenhi jeneng “Parijatha”.

    Pitutur ing dongeng iki, Gusti Allah bakal nyembadani marang sapa bae kang gelem ihtiar lan dedonga. Sapa kang nandur ala, bakal ngundhuh memala.

Comments

Popular posts from this blog

MAKALAH PERKEMBANGBIAKAN MAKHLUK HIDUP

Keunggulan dan Kelemahan Media LKS

APRESIASI SENI LUKIS SESUAI PRINSIP-PRINSIP SENI RUPA